* انتخابات در ایران تنها نمونه ای در جهان است که کاندیداهایش از غربال بیرون می آیند. آنها نخست انتصاب و سپس توسط ملت غیور و همیشه در صحنه انتخاب می شوند.
* تنها انتخاباتی است که در آن هفتاد میلیون برگه رای برای سی میلیون رای دهنده پخش می شود.
* بی نظیرترین انتخاباتی است که در آن جماعت بیشترین رای را به دو تن از نفرت انگیزترین افراد تاریخ معاصر ایران می دهند.
* شگفت انگیزترین انتخاباتی است که بسیجیان و پاسداران از رای دادن به فرمانده ی خود سرباز می زنند و رای خود را به حساب شهردار به صندوق می ریزند.
* شایع است که ملت از ترس حزب توده و فرخ نگهدار که باز هم آمده بودند تا « پاسداران را به سلاح های سنگین مجهز کنند » رای خود را به رفسنجانی داده اند. گویا این جماعت معین را هم از « حیض انتفاع » انداخته اند.
* تنها انتخاباتی در جهان است که رئیس جمهور اصلاح طلبش اجازه می دهد که علیه کاندید اصلاح طلبان تقلب آشکار و علنی صورت گیرد.
* عجیب ترین انتخاباتی است که همه با هم از حضور یکپارچه مردم خبر می دهند، اما عامل شکست خود را به گردن تحریم کنندگان - که درصدی بیش نبوده اند - می اندازند.
*خنده دارترین انتخاباتی است که نویسنده ی تبعیدی - آقای نبوی - با افتخار و سربلندی به سفارت رژیمی که تبعیدش کرده می رود و به تبعیدکنندگانش رای می دهد و سپس با عصبیت به کسانی که انتخابات را تحریم کرده اند ناسزا می گوید.
* نمایشی ترین انتخاباتی است که سردار وب لاگ نویسان - حسین درخشان - به رفسنجانی می تازد، لاریجانی را ستایش می کند، به معین رای می دهد و سپس به ملت دستور می دهد که به رفسنجانی را دهند و اگر رای ندهند خائن و کودتاچی هستند و حق ندارند فارسی حرف بزنند. گیجی تاریخی را می بینید؟ از ملت سرکوب شده چه انتظاری دارید؟
* مسخره ترین انتخابات تاریخ است چرا که فاشیست ها در آن انتصاب می شوند برای انتخاب و تازه بخشی از روشنفکران در آن شرکت می کنند و وقتی از دست فاشیست ها شکست می خورند یاد « صدای پای فاشیسم » می افتند. بی خبر از آن که بیست واندی سال است که فاشیست ها دارند در خیابان ها رژه می روند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر