خون کم رنگ حسین درخشان

رکسانا صابری که به ناحق دستگیر و زندانی شده بود با اشاره وزیر امور خارجه آمریکا- خانم کلینتون - و با وساطت سوئیسی ها آزاد شد. هیچ کس نفهمید جرم او چه بوده و چرا دستگیر شده بود. کسی هم نفهمید چرا آزاد شد؟ مردم ایران شهروندان اسیر و زندانی در کشور خودشان هستند. آنها نه به اطلاعات دسترسی دارند و نه می توانند این اطلاعات را شخصا از طریق اینترنت و یا رسانه های دیگر به دست آورند.

حسین درخشان شهروند درجه دوم همین کشور است. اگر رکسانا به انتقاد از حکومت و توطئه علیه آن محکوم شده بود، حسین درخشان نزدیک به دو سال در حال تعریف و تمجید از حکومت و تبلیغ و پروپاگاندا برای خامنه ای و احمدی نژاد بود. رکسانا چون پشتیبانانی گردن کلفت دارد، سبیل حکومت را می چرخانند و مجبورش می کنند که برخلاف خواسته اشان او را آزاد کنند. حسین درخشان کسی را ندارد. دل به احمدی نژاد و خامنه ای خوش کرده بود که پوچ از آب درآمدند. هنوز هم با توجه به فرمان احمدی نژاد مبنی بر بررسی پرونده رکسانا و حسین درخشان کسی تره برای حسین خرد نمی کند. برخورد دوگانه به پرونده این دو نفر نشان از وضعیت فلاکت بار و ضد بشری دم و دستگاه حقوقی و قضایی حکومت اسلامی دارد. برادران رفیق دوست 123 میلیارد از ثروت عمومی را مثل آب خوردن بالا می کشند و کسی تخم اشان را نمی گیرد، اما بدبخت بینوایی که از روی ناچاری چند لیتر روغن دزدیده انگشتانش را قطع می کنند.

حسین درخشان در دست این سیستم ستم گر و نامردمی اسیر است. هنوز کسی خبر درستی از سرنوشت او ندارد. بر تمامی وب لاگ نویسان و آزادی خواهان ایرانی است که با فریاد کشیدن بر سر این سیستم ضد بشری خواهان آزادی هر چه سریع تر او   بشوند.