شانزدهم آذر روز ویژه ای در تاریخ مبارزات مردم ایران با استبداد است. شورش دانشجویان مبارز در 16 آذر سال 1332 علیه استبداد و نیروهای پشتیبان آن و کشته شدن سه تن از دانشجویان به دست نیروهای سرکوب، این روز را به نماد نبرد دانش و روشنگری با خفقان و سانسور مبدل نمود. از آن پس هر ساله دانشجویان در این روز همایش های اعتراضی بزرگی را در مخالفت با سیاست های استبدادی حکومت های شاه و خمینی برگزار کرده اند. حکومت اسلامی کوشید که با حمله وحشیانه به دانشگاه ها و قتل و عام دانشجویان در دهه شصت و تعطیل دانشگاه ها و تصفیه کامل آن ها از نیروهای روشنفکری، حساب خود را با نیروی دانش و فرهنگ یکسره کند، اما امروز چون همیشه تاریخ، دانشگاه باز هم صحنه نبرد روشنگری ، دانایی و آزادی با جهل و خرافات و استبداد شده است.
فردا شانزدهم آذر است. حکومت اسلامی از پیش و برای ترساندن ملت، تیغ را آشکار و از رو بسته و یکسره در بلندگوی تبلیغاتی اش دم از سرکوب شدید می زند. گویا در این سی سال سرگرم ناز و نوازش ملت بوده و حالا که ملت نمک ناشناس اعتراض می کند، آقایان خشمگین شده اند. استبداد در طول تاریخ نماد ابلهی و نادانی بوده و امروز هم حکومت اسلامی در مطلق جهل خود غوطه ور است و صدای مردم را نمی شنود و یا می شنود و خود را به کری می زند. فردا ما به خیابان خواهیم آمد و نبرد خود با استبداد را فریاد خواهیم زد. هر ایرانی که دلش برای آزادی و رهایی از چنگال استبداد انسان کش دینی می تپد فردا به خیابان می آید و در صف دانایی و آزادی رژه می رود. فردا چه در ایرانیم و چه در هر کجای این جهان پهناور، یک صدا بر سر استبداد فریاد بکشیم و خواهان برچیدن بساط ستم شویم. ما پیروزیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر