نخست سپاس بگویم به این رفقای وب لاگیم که آمدند و مثل همیشه دل داری دادند و با خودشان دنیایی از مهر و دوستی بر جای نهادند. سپاس !
این تک گویی ناصر را خواندم و کلی حال کردم . گفتم که شما هم بخوانید و حال کنید. طنز تلخ نوشته های او به ویژه نوستالژی نهفته در درون آنها لذت زیادی به خواننده می دهد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر