گزارش

علیرضا طاهرپور وب لاگ نویس و پناهنده سیاسی در شهر مالمو در کشور سوئد دستگیر شده و می خواهند او را همراه با همسرش به ایران باز گردانند. این سیاست کثیف نفت بده ، ماشین بخر . پنیر بخر. مابین کشورهای اروپایی و ایران هم خودش داستانی غم انگیز است که قربانیانش امثال علیرضا و آن پیرمرد شصت و دو ساله ایرانی است که از ترس بازگرداندن هشت ماه را در جنگل گذرانده است. سرنوشت ما را می بینید؟ البته به جای دق خوردن برویم و بیانیه اعتراضی کانون وب لاگ نویسان را در اعتراض به دولت سوئد امضا کنیم.
مجتبی سمیعی نژاد وب لاگ نویس هم میهنمان را بار دیگر به زندان فرا خوانده اند. حسن آقای عزیز بازتاب خوبی به مصائبی که بر مجتبی می رود داده است. این نوشته او را پس از آزادی از زندان بخوانید تا درد این وب لاگ نویس آگاه را بهتر دریابید.
زندانیان مبارز زندان رجایی شهر کرج همچنان به اعتصاب غذای خود ادامه می دهند. حجت بختیاری زندانی سیاسی در بند 1 زندان اوین ضمن اعلام حمایت از اعتصاب غذای زندان رجایی شهر کرج اعلام داشت زمان اینگونه فشارها بر زندانیان سیاسی به پایان رسیده است. دیگر قدرتمداران نمیتوانند با تبعید، تهدید و شکنجه، زندانیان سیاسی را وادار نمایند تا از آرمان مقدس خود دست بردارند.
سازمان دیده بان حقوق بشر هم در این رابطه دست به افشاگری زده است.

آرتور میلر هم درگذشت. یکی از نمایش نامه نویسان بزرگ که آثار ارزشمندی هم از خود به جای گذاشت. در سال 54 پس از چند ماه کار بر روی نمایش نامه « مرگ دست فروش » ساواک کاسه کوزه امان را به هم ریخت و آن همه رنجی را که برده بودیم با یک کلمه اجازه نیست بر باد دادند. البته خودمانیم ما روایتی بسیار سیاسی از این کار را آماده کرده بودیم. یک بار هم پنج ماه کار روی ادیپ شهریار داشتیم که ان موقع جمشید ملک پور کارگردان بود و تازه از آمریکا آمده بود و کله اش بوی قورمه سبزی می داد و بازهم پنج ماه کار را ساواک بر باد داد. این هم گفتم که این سلطنت طلب ها و ساواکی های سابق هی نگویند زمان شاه ایران گلستان بود. بیانیه کانون نویسندگان ایران به این مناسبت را ببینید و نوشته خوب شبح را درباره آرتور میلر بخوانید.