بدان که زنان را چندین روزه می باشد که به آن روزه به مطلب خود می رسند.
اول روزه ی مرتضی علی، و آداب آن این است که باید حرف نزند و از جهت افطار به خانه ها رفته گدایی کند. به این نحو که به در خانه ها قاشق بزند و با دست در نکوبد و از وجه گدایی برنج وخرما بخرد، و در وقت عصر پابرهنه از همان اجناس گدایی چلوئی طبخ کرده و شب به آن ها افطار کند. کلثوم ننه و باجی یاسمن را اعتقاد آن است که قاشق را به غربال بزند و این احوط می باشد، و دده بزم آرا گفته اولی آن است که روزه را روز دوشنبه بگیرد و این قول اقوی است.
در روزه هفدهم ماه رجب و آن تا ظهر است و ظهر باید افطار به قند و کنجد کند. و بی بی شاه زینب گفته که کنجد و قند از پول گدایی گرفته شود. سوم ایضا روزه ی مرتضی علی است، و آداب آن این است که از هفت خانه آب چاه بیاورد و با آن آب افطار کند و دو رکعت نماز نیز بگذارد. و بی بی شاه زینب گفته که باید از وجه گدایی یک شمع و یک کوزه بگیرد، کلثوم ننه شمع را مستحب می داند و این مسئله در وجوب و استحباب اختلافی دارد، و خاله جان آقا گفته که این روز را دختر نذر کند و بگیرد که به شوهر برود... و بی بی شاه زینب و دده بزم آرا و کلثوم ننه گفته اند که از جهت گشادن بخت دختران و زود به شوهر رفتن ایشان به منار مشهور کون برنجی رفته بگویند:
ای منار کون برنجی
حرفیت می زنم ز من نرنجی
میون من دسته می خواد
مرد کمر بسته می خواد
بعضی بر آنند که باید گردکانی را روی پله گذارد و با مقعد خود بشکند و کلثوم ننه می گوید که باید با طرف راست مقعد بشکند و ایضا کلثوم ننه گفته که اگر دختر سرین پرگوشت داشته باشد و نتواند گردکان را بشکند، باید تخته بر روی گردکان گذارد و مقعد خود را بر تخته زند که به استعانت تخته گردکان را بشکند و این خالی از قوه نیست.
از کتاب کلثوم ننه
آقا جمال خوانساری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر