آدم فروش ها

پیش درآمد:
من تا چندی پیش از آن که حسین درخشان به دفاع علنی از حکومت اسلامی برخیزد، لینک او را کنار وب لاگم گذاشته بودم. چون علیرغم مزخرفاتی که به هم می بافت ؛ معتقد بودم خواندن وب لاگ او برای آگاه شدن از نظرات وب لاگ نویسی که درست صدو هشتاد درجه با من تفاوت نظر داشت و مثل من فکر نمی کرد، لازم بود. اما از روزی که ماسک از چهره برداشته و ذات خودش را آشکار کرده ، دیگر او را نه به چشم وب لاگ نویس که مزدبگیر حکومت اسلامی می نگرم. مزدبگیری که با التماس و کاسه لیسی و بادمجان دورقاب چینی و دلقک بازی برای حکومت استبداد توجیه می بافد و همواره به دنبال جمع آوری اطلاعات برای این حکومت است.

کالبد شکافی مستراح اسلامی :
اما چرا چنین شده است که حسین درخشان و داریوش سجادی و خیل فرستادگان حکومت اسلامی به خارج کشور ، این چنین وقیحانه چهره نشان می دهند و تهدید می کنند؟
زمانی که نیروهای آزادی خواه نمی توانند بر سر یک هدف روشن – کمک به پاگیری یک حکومت دمکراتیک و انسانی – به نتیجه برسند و هر روز بیشتر و بیشتر پراکنده می شوند ، فضای تنفس و مبارزه آنها را هواداران حکومت اسلامی اشغال می کنند.از یک سو حکومت نیروهایش را در غیاب آزادی خواهان ، با ماسک های گوناگون به میدان می فرستد و از سوی دیگر نهادهای سیاسی و اقتصادی خارجی که منافع دولت هایشان را در ایران دنبال می کنند با جذب و به کارگیری این نیروها راه نفوذ اقتصادی و سیاسی خود را باز می کنند. در همین چند سال اخیر فرستادگان حکومت دست به تاسیس وب سایت ها و رادیوها و تلویزیون های زیادی زده اند. آنها تلاش می کنند برای حکومت اسلامی آبرو بخرند و آن را دمکراتیک و قدرت مند جلوه دهند. نخست با ترور و جنایات انسانی شروع کردند ، حالا سیاسی کار شده اند.
تا روزی که نیروهای سیاسی در میدان بودند، دفاع از حکومت اسلامی و مستراحش قبح سیاسی وحشتناکی داشت. امروز با خالی شدن میدان، نیروهای امنیتی حکومت اسلامی از سوراخ هایشان بیرون خزیده اند و عربده علنی می کشند. اقدامات حسین درخشان و آدم فروشی های او زبانزد خاص و عام است. او نوچه های زیادی هم دارد. نوچه هایی که حرف های او را استفراغ می کنند و لجن های استادشان را می پراکنند.
بر وب لاگ نویس های آزادی خواه است که لینک این آدم فروش ها و هواداران حکومت شکنجه و زندان را از وب لاگ هایشان بردارند و از دادن لینک به نوشته هایشان خود داری ورزند.