مطبوعات آزاد

امروز روزجهانی مطبوعات آزاد بود. ایران در این روز نمی گنجد. مطبوعات آزاد تنها در جامعه ای می تواند پا بگیرد که دست کم بازی دمکراسی را پذیرفته باشند. در ایران نه دولت هیچ گاه تن به آزادی رسانه ها داده و نه مردم خیلی هوادار پر و پا قرص رسانه های آزاد بوده اند. درکشوری که هنوز امام جمعه ها حکم به چگونه فکر کردن مردم می دهند و روضه خوان ها خط فرهنگی اش را معین می کنند ، سخن گفتن از مطبوعات آزاد لطیفه ای بیش نیست. البته نباید تلاش روشنفکران را که می کوشند در دیوار استبداد روزنه ای نقب کنند، فراموش کرد. نداشتن مطبوعات آزاد در کشوری که دو میلیون نفر از ساکنانش زیر خط مطلق فقر روزمرگی می کنند، چیز چندان عجیبی نیست.