زنده ایم

زنده ایم. نفس می کشیم و رنج می بریم. خبری هم نیست. جاهلان و ابلهان هم چنان بر سر کارند و به سرکوب ابتدایی ترین خواسته های مردم سرگرم اند. این روزها هم که درجه سرکوب را افزایش داده اند که به غرب بگویند ، ما هنوز بر اریکه قدرت نشسته ایم. زنان را به بند می کشند. آموزگاران را که تاج سر جامعه هستند، دستگیر و زندانی می کنند. به همایش های کارگران و دانشجویان حمله می برند و از هیچ بیرحمی دریغ نمی ورزند. عضله نشان می دهند و قدرت اشان را به رخ مردم می کشند. می گویند سخن نگوئید و نشنوید. فقر و بی کاری و فحشاء و اعتیاد بیداد می کند. در همین زمان متکی وزیر خارجه حکومت اسلامی چند تا شکنجه گر و چماقدار با ریش و بی ریش را دنبال خودش می اندازد و برای اثبات حقانیت حکومتش به بلاد سوئد و نروژ می رود. آنجا هم می گویند که با خانم ها دست نمی داده و وقتی از او می پرسند که چرا زنان را به زندان می اندازید؟ می گوید از سی میلیون زن تنها دوتا مخالف حکومت هستند که آنها را زندانی کرده ایم، تا چرخ حکومت بچرخد. از این دمکراسی تر دیده اید؟ و وقتی هم مردم اعتراض می کنند که چرا این مردک ضد زن را به کشور راه داده اید؟ می گویند خودش خودش را دعوت کرده. در نروژ هم گویا زرت و پرت دمکراتیک زیاد کرده اند. البته آنها برای منافع ملی خودشان و چپاول منابع نفت و گاز این ابلهان را دعوت می کنند، اگر نه کی این ها را آدم حساب می کند. آقای متکی با ترک جلسه در شرم الشیخ به خاطر بی حجاب بودن یک زن هنرمند، نشان داده که خودش و حکومتش تا چه حد به حقوق انسان ها پای بندند.