هر چند سازمان های چپ در خارج از کشور و در اثر دور افتادن از محیط زیست خود دچار پراکندگی و چند پارگی شدند ، اما می شد با سیاست های بخردانه به شکل گیری احزاب نوین چپ که بازتابگر خواسته های واقعی و منطقی جامعه باشند ، دست یازید. اینها رفتند و بنا به گرایشات سیاسی کهنه شده و از تاریخ افتاده شان ، سازمانهای گوناگون جمهوری خواه را به وجود آوردند . رادیکا ل هایشان شدند « جمهوری خواه لائیک » و لیبرال هایشان « جمهوری خواه ملی » . آنها هنوز همان اندازه از جامعه ایران دور هستند که یک ربع قرن پیشتر بودند. جزنی عزیز راست می گفت که مبارزان خارج از کشور نمی توانند واقعیات جامعه را ببینند و بنابراین تحلیل هایشان واقعی نیست . بگذریم حالا هم که جمهوری خواهی مد شده به نظرم این جماعت راه گارگری که تا دیروز به چیزی کمتر از « دیکتاتوری پرولتاریا » رضایت نمی دادند حالا کمی سر عقل آمده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر