سيپريسك را به خانة جديد آورده ام و بر او جامه اي نو پوشانده ام. ديگر از ريخت قديمي آن خسته شده بودم. هم سيپريسك و هم خودم احتياج به يك خانه تكاني داشتيم. خيلي دلم مي خواست كه آنرا بر روي MT مي بردم اما دانشم هنوز بدان پايه نرسيده و هنوز مي دانم كه چه نادانم. شايد يك روز كسي پيدا شد و اين شادي را بر من ارزاني داشت و خانه اي در آنجا براي من ساخت. به هر رو ما هنوز كرايه نشين blogger مانده ايم و گله اي هم نداريم. تنها گناه دست كوتاهمان است خرماي MT كه بر درخت بلند شبكه روييده است. بگذريم اين وبلاگ همچون گذشته بازتابي از كندوكاوها و پرسه هاي من در دنياي ذهن پرسشگر خودم خواهد بود. هر وبلاگي نشان ذات خودگردان يك انسان است كه راهي به دهي در دنياي پول و قدرت نداردو تنها آينه اي كه مي تواند خودش را در آن بيان كند ، همين وبلاگ است. چرا كه به قول هگل زماني ما انسان مي شويم كه خودآگاه خودمان را براي شناسايي به ديگران عرضه كنيم و از سوي آنان مورد شناسايي و پذيرش قرار بگيريم. من در اين وبلاگ آنگونه كه مي انديشم مي نويسم . اين نشان اين است كه هستي خود را باور دارم و آن را به شما هم عرضه مي كنم كه مورد پذيرش شما هم قرار بگيرم.