دولت ها از تروريست ها بيشتر آدم كشته اند.
سازمان عفو بين المللي امروز گزارش سال 2003 خود را منتشر نمود. اين سازمان در گزارش خود جهان پس از جنگ سرد را نا امن تراز هميشه خوانده است. مهم ترين دليلي كه جهان را در نا امني برده ، مبارزه اي است كه بنام مبارزه با تروريسم از سال پيش آغاز شده است. اين سازمان از تصويري كه آمريكا و متحدينش از تروريسم بين المللي به دست مي دهند ناخرسند است. آنها مي گويند كه دولت ها از تروريست ها خطرناكترند و در گزارش سال 2003 تمامي موارد نقض حقوق بشر را كه در اكثر موارد به دست دولت ها در صدوسي ودو كشور جهان صورت گرفته ، روي دايره مي ريزند. دولت ها بسيار بيشتر از تروريست ها ، زندان ، شكنجه و اعدام كرده اند. دولت هاي بزرگي چون دولت روسيه ، چين ، اندونزي و ايران كه نزديك به هفتاد در صد مردم جهان را اداره مي كنند، آنچنان به لگد مالي حقوق انسانها دست زده اند، كه تروريسم بين الملل در برابرشان مثل كاه در برابر كوه است. مبارزه عليه تروريسم پس از 11 سپتامبر 2001 وضعيت حقوق بشر در جهان را زير علامت سوال برده است. بسياري از كشورها با اين بهانه قوانيني به تصويب رسانده اند كه در عمل حقوق شهروندانشان را به خطر انداخته است. انگلستان به عنوان كشوري كه سنگ دمكراسي را به سينه مي زند، دست به بازداشت ها ي غير قانوني زده و بسياري از پناهندگان را به دامن ديكتاتورها بازگردانده است. ارتش روسيه به نام مباررزه با تروريسم دست به نسل كشي مردم چچن زده است.جنگ در افغانستان و عراق ، همراه با رسانه هاي خبري غرب آن چنان توجه جهانيان را به سوي اين دو كشور كشانده كه پايمالي حقوق انسانها در ديگر نقاط دنيا به دست فراموشي سپرده شده و يا در سايه قرار گرفته است.همه جا سخن از بن لادن و صدام حسين است ، گويا ديگران همه دمكرات شده اند. به عنوان نمونه در كنگو جنايات هولناكي صورت گرفته بي آن كه كسي از آن آگاه باشد. هر چند سازمان عفو بين الملل قدرت اجرايي ندارد ، اما افشاگري هاي اين سازمان و همايش هاي كه در اين راستا بر پا مي كند، لرزه بر اندام ديكتاتورها مي اندازد. افشاي جنايات ديكتاتورها و مستبدين ، آنها را به پس نشستن در برابر مردم وا مي دارد و از اين راه مانع انسان كشي ها مي شود. قدرت اين سازمان در وجدان هاي بيداري است كه با آنها همكاري مي كنند و امور اين سازمان را پيش مي برند. كشورهاي اروپايي متاسفانه در اكثر موارد به دنبالچة دولت آمريكا تبديل مي شوند و چشم بر جنايت هاي ديكتاتورهايي كه با اين دولت همكاري دارند مي بندند. هم اكنون سازمان ملل براي فرستادن نيروي صلح به كنگو احتياج مبرم دارد ، اما دمكرات ترين كشور هاي اروپايي از فرستادن سرباز خوداري مي ورزند.اين در حالي است كه همة آنها براي نيرو فرستادن به افغانستان و عراق اعلام آمادگي كرده اند. گويا بوي نفت و گاز همه را مدهوش كرده است. ناگفته نماند كه سازمان عفو بين الملل با تروريسم مرز روشني دارد و آن را به شدت محكوم مي كند. آنها معتقدند كه مبارزه براي حقوق بشر يكي از با اهميت ترين سلاح ها عليه تروريسم است. همه مي دانيم كه ريشة تروريسم صد البته در قانون شكني و پايمال كردن حقوق شهروندان جهان است. اگر حق ابتدايي انسانها يعني : آزادي ، برابري و دادگري رعايت شود ، چه دليلي براي ترور مي توان پيدا كرد. امروز دولت آمريكا سخن گفتن از حقوق انسانها را بزرگترين مانع در راه مبارزه با تروريسم مي داند.
در گزارش نامبرده سياهكاري هاي دولت جمهوري اسلامي هم افشا شده اند. از بازداشت هاي بي پايه تا اعدام ها و سنگسارهاي خياباني . در مورد توقيف روزنامه ها و بازداشت روزنامه نگاران گزارش چندان پخته و گسترده نيست ، اما به هر رو تصوير روشني از بختك حاكم بر ميهنمان به دست مي دهد.