اين آخرين نوشتاري بود كه دروبلاگ سيپريسك قديمي منتشر شد سينا مطلبي هم گويا آزاد شده و به دامن خانواده اش بازگشته هر چند گويا او را ممنوع القلم و وبلاگ كرده اند. اعتراضات به موقع وبلاگستان فارسي بي شك نقش پر اهميتي در آزاد ساختن سينا داشت. اميدوارم كه اين دوستان براي هر كسي كه در ايران به جرم دفاع از آزادي دستگير مي شود هم اينگونه واكنش نشان دهند. پيروزي ما در همبستگي ماست.

خود شكن ، آيينه شكستن خطاست
جمهوري اسلامي از وقايعي كه در كنار مرزهايش رخ مي دهد ، بسيار ترسيده است. نخست با سكوت مطلق و با سر در لاك بردن به روند رويدادها گوش سپرد و سپس اندك اندك از لاك خود بيرون آمد وبناي شيطنت بازي هاي كودكانه اش را كه تنها مصرف داخلي دارد ، از سر گرفت. جمهوري اسلامي براي نشان دادن عضله هايش و بيان اينكه من هنوز هستم و نفس كشي نباشد ، دوباره به جان روزنامه نگاران و روشنفكران منقد افتاد. اين بار قرعه بنام يكي از روزنامه نگاران ليبرال و دمكرات سينا مطلبي افتاده است. سينا به گواه بسياري كه نوشته هاي او را در وب لاگ مشهورش وبگرد و يا در روزنامه هاي قانوني مي خوانند ، منقدي ليبرال است كه با پند و اندرز و كالبد شكافي مسائل اجتماعي مي كوشد تا روند شكل گيري دمكراسي در ايران را ياري دهد. او به هيچ جريان سياسي وابستگي ندارد و تنها يك روزنامه نگار مستقل ، ميهن دوست و دمكرات است. دستگيري سينا يكبار ديگر نشان مي دهد كه جمهوري اسلامي توان شنيدن هيچگونه انتقادي را حتي از سوي يك روزنامه نگاردلسوز ندارد. هنگامي كه حكومت بدين پايه از ترس و هراس برسد ، نشانگر سستي و بي شالودگي آن در جامعه است. اين رژيم بايد قدرت را به مردم واگذارد و برود. با دستگيري و سركوبي منقدين و آزاديخواهان هيچ كاري از پيش برده نمي شود. اگر اين حكومت كوچكترين مشروعيتي در جامعة ما داشت ، رييس جمهوربيست ميليوني اش پشت به مردم نمي كرد و خود را تسليم نيروهايي كند كه مردم آنها را نمي خواهند. جهان دگرگون شده است و زمان اين بازي ها بسر آمده . مردم ايران تشنة آزادي و دمكراسي اند. و اين حق را اگر با آرامش بدست نياورند، آنگاه از شيوه هاي خشونت آميز بهره خواهند برد. دستگيري امثال سينا نشان از ظرفيت ناچيز اين رژيم براي گذار به دمكراسي است.
سينا مطلبي گناهي جز بهره گيري از واژه ها ندارد. سينا را هر چه زودتر آزاد كنيد.