سه‌شنبه، مرداد ۰۶، ۱۳۸۳

پایان یک آغاز

اعتصاب زندانیان اوین پایان یافت. تنی چند از زندانیان تلاش کردند با همکاری بلندگوهای خودشان در خارج کشور صدای اعتصابیان را خفه کنند. خوشبختانه آنها موفق نشدند و رو سیاهی به ذغال ماند. زندانیان خود با اراده خودشان به اعتصاب خاتمه دادند. اگر چه آنها به خواسته های خود نرسیدند ، اما زمین زندان را زیر پای حکومت استبدادی لرزاندند. آنها می دانستند که این حکومت وحشی تر از آن است که به خواسته هایشان پاسخ دهد، امامی خواستند نیروی خودشان را بسنجند. آری تیغ حکومت  هنوز برنده است  اما زندانی هم دیگر فهمیده که می شود به مقابله با آن رفت. اگر این اعتصاب نتوانست به خواسته هایش دست یابد  و به پیروزی برسد ولی پایانش ، 
آغاز یک درس بزرگ است و آن هم این است که می توان این حکومت را با همبستگی مردمی از میان برداشت
 
دیشب فیلم مارمولک را دیدم. فیلمیست بسیار آخوندی. اگر چه در تمام طول فیلم آخوند را به مسخره می گیرد، اما در پایان فیلم همان
درس های مسخره اسلامی را که سالهاست آخوند های دزد و مفت خور می خواهند به زور دگنگ به گوش مردم فرو کنند ، تحویل جماعت می دهد. شاید مردم هم به خاطر تنفر از آخوند ها برداشت دلخواه خودشان را از این فیلم دارند و در حقیقت به ریش آخوندها می خنندند. بازی پرستویی الحق که بسیار خوب بود. این فیلم هم مصادق همان شعار معروف دوران انقلاب است : ما میگیم خر نمیخوایم ، پالونش عوض میشه. تقسیم آخوند به بد و خوب هم از آن کارهای اغوا کننده ایست که بعضی روشنفکران اسلامی تلاش می کنند به خورد ملت بدهند. آن بحث راه های رسیدن به خدا هم  از حرفهایی است که محسن مخملباف حیله گر توی دهن این جماعت اسلامی انداخت

هیچ نظری موجود نیست: