چهارشنبه، تیر ۰۷، ۱۳۸۵

جام جهانی 14

غنا رفت و امیدهای قاره رنج و اندوه به خاکستر مبدل شد. برزیل با بازی نه چندان خوب خود و به لطف داوران چشم خورده توانست غنا را حذف کند. باور کنید رونالدینهو - مرد دویست میلیون دلاری - به اندازه علی دایی هم بازی نکرد. خوش بختانه دفاع برزیل توانست این تیم را از حذف شدن های زودهنگام نجات دهد. قاره آفریقا باید روی بازی تیمی و نظم و دیسپلین بیشتر از این کار کند. آتها تکنیک و قدرت بدنی را دارند ، اما تیمی بازی نمی کنند. دیروز نزدیک به پانزده شوت از راه دور به دروازه برزیل شلیک کردند، اگر این توپ ها را با بازی گروهی جلوتر می کشاندند بی شک دروازه برزیل را در هم می ریختند.
دلم برای اسپانیا سوخت. تیمی پر سرعت و جوان اما کم تجربه و سربه هوا. اسپانیا تا بوده و بوده همینگونه پیش آمده . می آید تا چند قدمی فینال بعد حذف می شود . مثل روسیه. البته موذیگری فرانسوی بر خامی و جوانی اسپانیا پیروز شد. شاید هم سرنوشت این بود که فرانسه بیاید و باز هم برزیل را حذف کند و یا برزیل انتقام 98 را از آنها بگیرد. البته این برزیلی که من دیده ام بیشتر به فکر بازی های تبلیغاتی و جنجال های مطبوعاتی اند تا بازپس گیری افتخار از دست رفته. هر چه باشد همه بازیکنانش جای گرم و نرمی در بهترین باشگاه های دنیا دارند و به تخم شان هم نیست که پس از جام جهانی چه به سرشان خواهد آمد. نزدیک به ده میلیون نفر در سراسر دنیا روزانه از صنعت فوتبال دارند نان می خورند. تیم برزیل هم سر آنها.

هیچ نظری موجود نیست: