پنجشنبه، خرداد ۲۵، ۱۳۸۵

جام جهانی 5

تا این جا به جز بازی آرژانتین و ترنیداد و توباگو و غنا و اسپانیا ، هیچ گدام دیگر دلچسب نبوده اند. میزبان با آن بازی خسته کننده دیروزش در برابر لهستان روح فوتبال را از پا در آورد. البته آلمان همیشه موذیانه خودش را تا فینال بالا می کشاند. انگلیس هم چیزی از خودش نشان نداد. فرانسه و ایتالیا هم در قد و قواره تیم شان- که هر کدامشان به وزن بازیکنانش طلا از باشگاه های اروپا می روبند - ظاهر نشدند. برزیل با آن بازی ضعیفی که در مقابل کروات ها انجام داد ، هوادارنش را به شک انداخت. بازیکنان برزیلی که همگی از باشگاه های اروپایی می آیند، روح فوتبال مهاجم و زیبای برزیل را فراموش کرده اند. رونالدو جای علی دایی را در آن بازی پر کرده بود. امروز منتظرم ببینم معجزه ای می شود و ترنیدادی ها روی انگلیس جارو جنجالی و آن اریکسون خرفت را کم کنند. سوئد هم در بد معرکه ای گیر کرده است . اگر بخواهد اشتباهات بازی پیشینش را تکرار کند، باید فاتحه جام جهانی را بخواند. بیچاره این لهستانی ها که با آن بازی پر مقاومت شان از جام حذف شدند. خودمانیم عربستان هم بد نبود. هر چند از کشور و تیم و همه چیزشان حالم به هم می خورد.

هیچ نظری موجود نیست: